"Korkmayalım!" sözcüğünün muhatabı kimdir?
"Korkan"dır elbet.
Korkma ihtimali olan ya da...
Kötü müdür korkmak?
Alçaltıcı mıdır?
Utanç verici?
Korkmakla korkaklık aynı şey midir peki?
***
Son yazımın başlığı "Türkiye Korkuyor" idi aslında.
Ancak Türkiye'nin korkmadığından, korkmayacağından hareketle "Korkmayalım" diye değiştirilmiş gazetedeki ilgililerce!..
Ve fakat, başlığa çekilen "Korkmayalım" ikazı da bir "korkma" halini ima ediyor.
Zira bu ikaz, korkana ya da korkma ihtimali olana yapılır.
***
Ülke bir asırdır iç korkularıyla yaşıyor oysa.
"Bölünme", en temel korkusu hala devam eden...
Cumhuriyet rejiminin ya da laikliğin yıkılması da temel korkularımızdan.
Ve cumhuriyeti yıkacak bir şeriat korkusu güncel ve diri olarak yaşamakta ülke vatandaşlarının bir bölümünde.
***
Korku...
Bir tür korunma içgüdüsü.
Önlem aldıran...
Tedbirli olmayı öğreten...
***
"Türkiye Korkuyor" başlığını düzeltmeye(!) zorlayan da bir korunma iç güdüsüdür aslında.
Ve korunma iç güdüsünü ortaya çıkaran da yukarıda sözünü ettiğim temel korkularımızdır...
Öğretilmiş bir korkudur bu.
Öğretilmiş.
İdeolojik devlet tarafından.
Bilerek ve isteyerek...
Kasıtlı olarak hem de...
***
Bu ülkenin gazetecileri, mahkeme koridorlarını, karakollarını, hapishanelerini ve işkencehanelerini en iyi bilenlerdir.
Ülkemizin doksan yıllık tarihi, sürgünlerle doludur.
Politik görüşleri nedeniyle yaşanılan sürgünlerle, işten çıkarmalarla, işten atılmalarla hatta.
Bu ülkede "meselesi" olup da cezaevlerine taşınmayan yazarımız, düşün-fikir-inanç adamımız nerdeyse yok gibidir?
Ve bu korku derinlerdir.
Hem de bir Anadolu kasabasının matbaasında basılacak makalenin başlığını değiştirtecek kadar...
İşte bizi "uslu" yapan ve/veya yapacak olan da bu korkudur.
***
Uslu olmak, uysal olmaktır halk arasında...
söz dinlemektir...
itaatkâr davranmak...
sorun çıkarmamaktır.
Dolayısıyla da rahatsız etmemektir...
***
Uslu sözcüğünün, "us"un akıl anlamına geldiğini hatırlarsak eğer, "akıllı" anlamına geldiğini hemen anlayıveririz.
Uslandırmaktan maksat da "akıllandırmak"tır.
Aklını başına aldırmak ya da!..
"Akıllı ol!.." cümleciği de "korkutmayı" içinde barındıran bir tehdittir aynı zamanda.
***
Bizi "uslandıran", "akıllandıran" korkularımızdan arınma zamanıdır.
Korkutanları korkutma zamanı.
Ve korkutanlara meydan okuma zamanı...
Aklın sınırları dışına çıkma zamanı hatta!
Aklın sınırları içinde kalanlar hayata müdahale edemezler.
Çünkü akıl, insana, "mevcutla", "baskın" olanla uyumlu olmayı öğretir daha çok.
"Aşkı anlamada akıl, çamura batmış merkep gibidir." der Mevlâna.
Sevdaları büyük olanların bu nedenle "akıl"la pek de işleri yoktur aslında.
Zira "sevda" akılla kavranamayan şeydir.
Ülke sevdalılarının, insanı "uslandıran", "akıllandıran" korkulara meydan okumalarının zamanıdır...